De lat mag wel wat lager liggen bij The Championship en het WK Ironman: de magie van het kwalificeren lijkt verdwenen – WTJ 2877
VRIJDAG – Is de magie van het ‘moeten kwalificeren’ voor een grote titelstrijd uitgewerkt? Voor iedere zichzelf respecterende lange afstandstriatleet was Hawaii het summum van de sport. Daar is het inmiddels te druk geworden om de ultieme droom van zowel de mannelijke als vrouwelijke triatleten in vervulling te laten gaan.
Dus worden de sexes gesplitst: de heren treffen elkaar in Nice, de dames maken wel weer de trip naar Hawaii. Een nog duurder grapje dus, want als je bijvoorbeeld als koppel gekwalificeerd bent, ga je met manlief mee naar Zuid-Frankrijk om vervolgens een paar weken later de verre vlucht naar de Pacific te nemen.
Verzadiging
Maar met de veelvoud aan wedstrijden wereldwijd lijkt er toch een soort verzadiging te zijn ontstaan. En zeker nu het plaatsnaambordje Kona is vervangen door Nice, loopt het minder storm. Lang niet iedere triatleet staat bij de Award Ceremony daags na een Ironman te popelen om het felbegeerde startbewijs in ontvangst te nemen. Zoals bekend schrijft het reglement voor dat je aanwezig moet zijn om je slot te verzilveren/in ontvangst te nemen. Dat lukte zondag Ironman Lanzarote-winnaar Arthur Horseau niet. Zijn staatbewijs kwam uiteindelijk bij de nummer zes terecht, een Deen.
Bij de agegroupers ging het al helemaal niet van een leien dakje. Alsof je een verloting houdt met een aantal winkeldochters, waar niemand op zit te wachten. Het duurde en duurde voordat eindelijk alle startbewijzen waren weg gegeven (lees: betaald). Nu is dat op Lanzarote wel vaker het geval. De wedstrijd staat tamelijk op zichzelf, heeft weliswaar het Iroman-label, maar dopt haar eigen boontjes zonder al te veel invloeden van de World Ironman Group. En ook de atleten kiezen bewust voor deze wedstrijd met niet per se dat andere lava-eiland (of voor de mannen in dit geval de Franse Riviera) in het achterhoofd.
In de vingers snijden
Wellicht snijdt Ironman zich ook in de vingers door behalve het WK in september ook de normale Ironman eind juni te handhaven. Twee keer binnen een jaar een Ironman op dezelfde locatie…dat kan ook voor de grootste die-hards net even te veel van het goede zijn. We zullen de deelnemersaantallen van beide wedstrijden nauwlettend in de gaten houden.
Overigens doet zich bij Challenge exact hetzelfde fenomeen voor. Bij de Challenge Family is The Championship Samorin het hoofddoel. Daar zijn bij alle Challenge-races slots voor te verdienen. De criteria om aan zo’n startbewijs te voldoen zijn waarschijnlijk niet heel streng, anders zouden er wel meer dan 522 finishers in The Championship Samorin zijn….
Magie
Zou de magie verdwenen zijn? Of wordt er nog eens in de portemonnee gekeken en gedacht ‘zo’n triathlonnetje hier bij ons op de hoek geeft me ook voldoende genoegdoening’. En dan te bedenken dat in het septemberweekend zowel Nice als Almere knokken op atleten. Een WK op het Europees continent en een EK in hetzelfde weekend: ik dacht dat zoiets alleen in de boks- en dartswereld kon…..
