Interview Ian Pennekamp: ik maakte me in zomer wel zorgen, wil nog jaren van triathlon blijven genieten – WTJ WTJ 3147

MAANDAG – Het liefst vergeet Ian Pennekamp de afgelopen twee seizoen zo snel mogelijk. Nou ja, op de tweede plaats in Tunis na dan, want zondag viel dan toch nog alles op z’n plaats. Dankzij de verdiende World Ranking punten in deze Africa Cup Triathlon staat de 22-jarige triatleet uit Bussum in de top 300. De weg omhoog is ingezet. Of de Olympische Spelen in Parijs nog haalbaar zijn? De tijd zal het leren.

Spelen in Parijs

Vorig jaar ondervond Ian de eerste kwaaltjes aan zijn knie. ,,Mijn knie verkeerd gebogen en daarna van alles afgescheurd.” Enerzijds vervelend, anderzijds gaf het hem ruimte om zijn studie bewegingswetenschappen af te ronden. En hoe! Hij slaagde cum laude. ,,Als fanatiek sporter heb ik mijn hart aan deze driejarige studie kunnen ophalen”, aldus Ian, die zich daarna een studiepauze van twee jaar voornam. ,,De fanatieke sporter in mij krijgt nu de volle aandacht in plaats van de student. Mijn doel: Olympische Spelen van Parijs 2024. Zin in!”, sprak hij toen vol goede moed zijn verwachtingen uit.

Te intensieve wintertrainingen?

Helaas pakte het allemaal anders uit. Na de Europese openingswedstrijd in het Portugese Quarteira, waar hij 43e werd. Dat lag niet in de lijn van zijn derde plaats in Dakhla, waar hij in december zijn kortstondige seizoen 2022 mee afsloot. ,,Dat gaf veel goede moed om in de winter te trainen. Iets te hard getraind en opnieuw speelde zijn knieblessure op. ,,Ben ik te snel terug willen komen?” ,,Waren mijn wintertrainingen te intensief?”, het waren vragen die de bewegingswetenschapper zichzelf stelde toen hij na Portugal opnieuw in de lappenmand belandde.

Weer leek een seizoen naar de knoppen, want Ian wist dat ie eerst voldoende moest herstellen, vooraleer hij een come-back kon maken. ,,Niet echt een leuke zomer gehad, maar wel een mooi team om me heen kunnen bouwen om terug te komen op dit niveau. En superblij dat ik weer pijnvrij kan trainen.”

Investeren in zwemmen

Ian kon mede dankzij zijn nieuwe coac/begeleider Marcel Wouda veel tijd investeren in het zwemmen. ,,Dat pakte in Tunis goed uit, ik kwam met de kop uit het water. Kostte me wel wat energie, wissel was iets minder. Vervolgens op de fiets lekker rammen, dat kan ik wel. Met vijf jongens weg gereden en mooie voorsprong opgebouwd. Lopen nog niet echt topspeed, maar wel goed niveau. Lekker om in de zon te kunnen sporten terwijl het in Nederland minder weer is.”

Mentaal was het in de zomermaanden wel zwaar voor het jonge talent. ,,Ik maakte me wel zorgen, want ja: ik wil nog jaren van deze sport kunnen genieten en niet steeds terugkerende pijn ondervinden. Hopen dat het goed ging komen en da’s gelukkig gelukt.”

Helemaal zijn eerste internationale race na Portugal was het niet. De Bundesliga-race in Hannover begin september vormde Ians terugkeer. Hij finishte daar nog op een bescheiden 26e plaats. Zijn vorm was groeiende met een derde plek voor zijn Rogelli/Trimates in de finale van de Eredivisie Teamcompetities in Roermond, vervolgend ook nog tweede in de T3-series Hengstdijk achter Menno Koolhaas en een derde plek op de duathlon van Utrecht.

Maar de echte bevestiging kwam dus in Tunesië, een race die bijna aan zijn neus voorbij ging. Ian vertelt wat er gebeurde: ,,We zouden vanaf Schiphol vliegen, maar op de dag van vertrek was Ciaran de storm en ging het vliegveld op slot. De vluchten wagen de dag erna overboekt, waardoor mijn fietskoffer niet meer mee kon. Als oplossing hebben we bedacht dat mijn vader (Walter Pennekamp, triatleet en kortstondig NTB-bestuurslid, red.) naar Parijs zou rijden en dan vanuit Parijs de vlucht naar Tunesie. Dus dondernacht in de auto naar Parijs, daar overnacht en de volgende ochtend de vlucht naar Tunis inclusief fietskoffer. Dus al met al weer een hele ervaring.”

Dankbaar voor mooi team

Over twee weken racet Ian nog in Agadir, Marokko. De Olympische afstand. ,,Meestal ligt me dat vaak beter dan een sprint, daar kijk ik naar uit.  Het heeft even geduurd en mijn geduld is af en toe behoorlijk op de proef gesteld. Gelukkig heb ik een mooi team opgebouwd dat allemaal hun best doet om mij zo goed mogelijk te ondersteunen, ik ben ze hier heel dankbaar voor.” Ian werkt behalve met Marcel Wouda ook met Stijn Nuytens van chiropractie De Werf , met fysio Florian Smits van Cycling Lab. ,,Die laatste hebben me ook geholpen goed op mijn fiets te zitten, want dat was niet goed waardoor er extra druk op mijn knie kwam. Daarom ook extra oefeningen van Florian om de knie sterker te maken. Daarnaast ben ik me meer gaan verdiepen in de juiste voeding krijgen. Dat doe ik met Ecology Omega 3. Alles om gezond en fit te blijven en dat gaat gelukkig de goede kant op.”

Over twee weken dus de Africa Cup Race in Agadir, waar Ian in elk geval Ben Dijkstra opnieuw tegenkomt. De Brit met Friese voorvaderen was hem in Tunis nog te vlug af. Mogelijk zijn de rollen straks omgekeerd. Het veld is er vrij sterk met Noah Servais, met Samuel Dickinson, Eric Diener en good-old Felix Duchampt.

De vraag of Ian de Spelen van Parijs haalt, laat hij zelf in het midden. Hij racet nu van wedstrijd tot wedstrijd. Na de winter krijgt het een vervolg, laten we hopen dat de stijgende lijn zich doorzet en hij met mannen als Richard Murray en Mitch Kolkman kan strijden om een plaatsje in het Olympisch team.