In gesprek met Rachel en Richard: ontspannen het Olympisch jaar in – WTJ 1719

DONDERDAG – In de aanloop naar de Olympische Spelen van Rio de Janeiro bood Rachel Klamer destijds aan om via blogs ons mee te nemen richting die ultieme wedstrijd, die slechts eens in de vier jaar op het programma staat. Dat maakt het natuurlijk ook zo bijzonder. We weten tot in lengte van jaren dat Maarten van der Weijden goud won in Beijing op dat nieuwe nummer 10 kilometer open water zwemmen. Bij de quizvraag ‘noem alle Olympische triathlonkampioenen’kan ik ze alle tien noemen.

Simon Whitfield – Brigitte McMcMahon – Hamish Carter – Kate Allen – Jan Frodeno – Emma Snowsill – Alistair Brownlee – Nicola Spirig – Alistair Brownlee – Gwen Jorgensen.

Zonder te spieken hè (of is het speaken?). Iets moeilijker wordt het met de zilveren en bronzen medaillewinnaars, maar daar kom ik toch ook een heel eind mee. En de klasseringen van de Nederlanders weet ik ook allemaal nog feilloos. En van dei dertien Nederlandse klasseringen is die van Rachel nog altijd veruit de beste: tiende in de Braziliaanse hoofdstad.

Blogs van Rachel

Het was leuk om tussen de zomer van 2015 en die van 2016 geregeld contact te hebben met onze beste triatlete van de afgelopen tien jaar. Rachel schreef soms erg grappige blogs om daarna weer een serieuze bijdrage te leveren. Er zat overigens geen frequentie in. Soms was ze onderweg van het ene plekje op de wereld naar het andere. Dan weer was er een intensief trainingskamp waar de laptop niet open kon, maar altijd wisten we wanneer het wel of niet uit kwam om even te chatten of een moment te plannen voor een volgend blog. Een enkele keer was Rachel wat onzeker over haar schrijverij en vroeg ze wat aan te passen, maar dat heb ik nooit gedaan. Ze waren stuk voor stuk bijzonder, persoonlijk met humor en ook met de bevlogenheid die alleen Olympische sporters kunnen hebben.

Na Rio braken er weer nieuwe tijden aan. Ik heb niet aangedrongen om de blogs voort te zetten, het was mooi geweest en ook die top 10 was super. Zelden de Olympische races zo intens beleeft als die in Rio de Janeiro.

Een jaar vol emoties

Vorig jaar was er het jaar niet naar om Rachel weer aan het schrijven te zetten. Haar huwelijk met Richard, het overlijden van haar moeder en uiteindelijk ook het niet doorgaan van Tokyo. Al die emoties, dan kun je als Trikipedia niet verlangen dat zij de pen weer oppakte. En corona deed er ook geen goed aan.

En toch. Het contact bleef. In Rotterdam bij de Arena Games slechts kort, maar daarna rondom de weinige wedstrijden toch weer wel. Dat ervaren we als best bijzonder, want de agenda’s van Rachel en Richard zijn goed gevuld. Met trainingen op de eerste plaats, met familiebezoek aan zowle Nederland en Zuid-Afrika, met sporadisch gelukkig een wedstrijdje, maar ook met afspraken met de Word Triathlon, NTB, NTC, sponsors en media.

Het was dus leuk dat we het koppel deze week al te spreken kregen in bijgaand kort filmpje. Heel ontspannen (en nog altijd superverliefd als je het mij vraagt) zaten Rachel en Richard erbij op het YouTubekanaal van Richard. Ze beantwoorden natuurlijk vragen van meer kijkers, maar voor ons namen ze ook even de tijd. Op de vraag of ze in Holten zullen zijn dit jaar, riep Richard ‘misschien’. Ook al is het dan kort voor de Spelen in Tokyo, ze bewaren allebei dierbare herinneringen aan de Overijsselse wedstrijd, Rachels thuiswedstrijd.

Wel of niet ooit een Ironman

Onze tweede vraag was of ze ooit een Ironman zullen doen. Naar verluid heeft Richard er weinig oren naar (hoewel wij hem toch kansen toedichten op de lange afstand). Rachel twijfelt enigszins. ,,Het zwemmen en lopen lijkt me wel speciaal om eens mee te maken. Het lange fietsen zie ik niet zo zitten.’’ Om er dan als grap tegenaan te gooien dat ze het misschien toch overwegen ‘als we ouder zijn’.

Zo is het maar net. Eerst Tokyo en – acht waarom ook niet – over drie jaar al Parijs. Het zou me niet verbazen als vanwege de relatief kortere Olympiade (periode tussen twee Spelen in) er veel meer atleten doorgaan voor een volgende Spelen dan normaal het geval is.

Ach weet je. Laat eerst deze Spelen maar eens echt beginnen. Want het zou me niet verbazen als Rachel, Richard, de andere triatleten van de Relay en de overige 11.995 sporters zich al drie weken tevoren moeten melden in Japan teneinde het coronavirus voor 100 procent uit te sluiten. Dan is het na Holten meteen hup het vliegtuig in naar het land van de Rijzende Zon.

Hier het filmpje: