Reacties Rachel (4e), Jetze (1e) en Marten (1e) op een prachtige zaterdag SLT Arena Games in Londen – WTJ 1791
ZONDAG – Afgaande op de eerste berichten van Super League Triathlon is er weer heel veel gekeken naar de livestreams van de Arena Games in Londen. Het geeft toch wel aan hoe groot de behoefte is voor het publeik om weer wedstrijden te kunnen zien. Voor triatleten niet minder natuurlijk, zij willen racen. Dat was ook reden voor Rachel om als het ware ‘last minute’ nog ja te zeggen tegen de invitatie om in Londen uit te komen. Voor het oog van de camera’s liet ze zien nog steeds tot de wereldtop te behoren. Bovendien gaf het exposure-mogelijkheden voor haar sponsors (Red Bull, Texaco. 361europe. Orca Sportswear) met name op helm en cap. Logisch dat een sporter elke mogelijkheid daartoe aangrijpt.
Tien dagen van tevoren was haar gevraagd of ze mee wilde doen. ,,Mijn antwoord was onmiddellijk ja, gevolgd door: o jee. Ik had geen plannen om wedstrijden te doen tot volgend maand. Met mijn coach Louis Delahaye heb ik de plannen enigszins gewijzigd, zodat ik wat last minute snelheid in mijn benen kon krijgen. Daarom noemde ik deze Arena Games enigszins spottend ‘panick training.”’ Over de race zelf vertelde Rachel het volgende de eerste heat was zeer, zeer zwaar. Ik kan het net beter omschrijven. Het was een enorme overgang naar die topsnelheid, waarvan ik wel wist dat het er was, maar toch. Ik verloor bij zwemmen meer tijd dan ik me ooit kon herinneren. Bij de trainingen ging het al even wat minder en dat kwam er in Londen nu ook uit. Als je 15 seconden verliest op 200 meter ten opzichte van de tegenstanders, dan is dat wel heel veel op zo’n super sprint.” Revanche nam Rachel op de andere onderdelen. ,,Misschien zag het er in beeld niet zo uit, maar bij het fietsen had ik de zaakjes goed onder controle en het lopen ging per heat beter. Gek genoeg deed het iedere volgende ronde steeds minder pijn. Ik had controle over de loopband/treadmill en over mezelf. Na een mindere tweede heat, kwam ik in de finale op een derde plaats uit, waarmee vierde in de eindstand. Die uitslag wist ik overigens pas toen ik al weer terug in het hotel was.”
Zes Nederlanders kwamen uit op deze nieuwe Arena Games in de Britse hoofdstad. Jetze Plat won bij de paratriatleten met eeuwige rivaal Geert Schipper op een tweede plaats. Ook Jetze spraken we na afloop. ,,Het was heel gaaf om als paratriatleten deel te mogen zijn van zo’n grootse organisatie. Toen bekend werd dat Super League Triathlon ook plaats maakte voor paratriathlon was het heel duidelijk; dan moeten we er ook zijn met zo veel mogelijk. Als was het slechts een hele korte race en een relatief lange trip. Donderdagavond erheen en zaterdagnacht na afloop van de wedstrijden al weer terug.”
Jetze had tevoren ook de meeste twijfels over het zwemmen. ,,Mooi ook om weer het racegevoel eens te hebben, zeker als je zo’n prachtig opgetuigde Arena binnen komt. Mijn zwemmen was oke, zeker gezien de mindere zwemuren van het moment. Op Zwift was het fietsen prima, kon heel hoog vermogen wegdraaien. Zelfs mijn beste vermogenswaarde ooit. Tijdens het wheelen was het niet helemaal in orde met de apparatuur, maar daarover hebben we later met de organisatie gesproken, zodat het in Rotterdam wel in orde zal zijn. Mijn wedstrijd was in ieder geval een bevestiging van het vele trainingswerk en mooi om te zien dat ik nog steeds sterker kan worden.”
Meer nog dan de valide sporters is het de vraag of er veel wedstrijdaanbod voor parasporters komt in 2021. Daarom koester Jetze deze wedstrijd in het bijzonder: ,,Een evenement als dit is goed voor onze sport, dat is belangrijk, zeker nu er bijna geen andere wedstrijden zijn. Het WK in mei in Milaan is inmiddels ook al van de kalender gehaald. Hoe mijn programma er verder op langere termijn richting Tokyo er uit gaat zien, heb ik nog even geen idee van. Op de korte termijn is er binnenkort een trainingsstage in Girona en aansluitend de Super League Triathlon in Rotterdam op 18 april. Daar hoop ik jullie ook te treffen mannen.”
Tenslotte het beste paard van stal, de winnaar bij de mannen Marten van Riel. De 29-jarige topper uit Loenhout was uiteraard bijzonder content met het resultaat. We spraken Marten direct na afloop: ,,Ja jongens, geweldig dit. Natuurlijk ben ik heel tevreden met mijn race, beter als dit kon niet om terug te keren na die lange wedstrijdloze periode. Het is toch een heel speciaal format, een van de zwaarste die ik ooit gedaan heb. Door de onbekendheid durfde ik van te voren ook mijn verwachtingen eigenlijk niet uit te spreken. De derde race was vooral tactisch. Ik keek vooral naar Brownlee, toen plots bleek dat Nierschlag en Yee voor me zaten en ook op podiumkoers zaten. Gelukkig heb ik me niet verrekend, dat had wel heel zuur geweest. Ik ben nu een paar dagen in Belgie om vervolgens weer terug naar Girona in Spanje te gaan. Voor SLT Rotterdam ben ik dan weer terug.”
Op de vraag of ze in de Maasstad niet extra op Marten van Riel gaan letten, antwoordt hij met een vette Vlaamse knipoog: ,,Ik moet stilaan gaan aannemen dat er dan nog iets meer druk op mijn schouderkes komt te liggen.”
