Diede eerst vol lof over Sarissa dan pas over haar eigen prestatie; Twijfels bij Robert; Challenge Taiwan – WTJ 1826

ZONDAG – Het is The Day after van een sublieme race voor Sarissa de Vries op Gran Canaria. We spraken haar gisteren direct na de race uitvoerig. Later op de dag kwamen we ook in contact met Diede Diederiks en Robert de Korte. Het EDO Sports-koppel keek wisselend terug op de race, maar ze weten ook precies hun positie in het wereldveld. Robert gaat zich herpakken in stevige trainingen en Diede scoorde toch maar mooi haar tweede top tienklassering als pro. Prachtig en typerend voor Diede is haar eerste reactie. Niet over zichzelf beginnen, maar eerst Sarissa bewonderenswaardig toespreken. Dat doen die Nederlandse vrouwen dan toch maar weer.

Diede haalt eerst de topprestatie van Sarissa aan

Diede: ,,Zo mooi voor Sarissa. Toen ik finishte werd ze gehuldigd, daar word ik door geïnspireerd en ben ik zelf ook trots op.” Enthousiast vertelt ze daarna over haar eigen race. ,,Het ging wel lekker, maar er zijn altijd punten die beter kunnen. Het is geweldig leuk dat we in staat zijn om in deze tijd uberhaupt wedstrijden te doen. Het is het eerste jaar dat ik me op dit niveau begeef en ik leer heel veel. Maar met twee top 10 klasseringen ben ik zeker tevreden.”

Bij het zwemmen liep ze een kleine vijf minuten achterstand op. Toch was ze best tevreden meer nog dan over het fietsen. ,,Het zwemmen ging goed, maar de gang naar de fiets was een lange en zware, bergop en heel lang. Ik denk dat ik daar mijn hoogste hartslag van vandaag heb bereikt. Het fietsparcours zou mij moeten liggen normaal gesproken, maar daar heb ik het laten liggen. Ik heb te weinig voeding tot mij kunnen nemen, omdat ik niet geoefend had en een verkeerde bidon had.”

Bidonproblemen net als Pieter

Daarmee leek Diede’s race enigszins op die van Pieter Heemeryck met dat verschil dat hij leeg was vooraleer zijn halve marathon begon. Maar ook voor Diede ging het lopen vanwege een verkeerde bidon minder. ,,Onvoldoende voeding brak me op tijdens het lopen, een steady race, maar niet, zoals ik gewend ben, het inhalen van atleten. Voor nu tevreden , weer veel geleerd en uitkijkend naar de komende races . Voor deze race niet de beste voorbereiding, maar blij met het resultaat en weer een hoop geleerd. Twee keer top 10 in een zwaar bezette race, daar ben ik wel trots op.”

Zal ik ooit nog een wedstrijd doen?

Partner Robert de Korte zat er direct na de race even doorheen. Figureren op dit hoogste niveau met als resultaat een 37e plaats, dat vraagt even om enige zelfreflectie. Bij Robert leidt dat soms tot verrassende uitspraken. ,,Ik weet niet of ik ooit nog wel een wedstrijd ga doen. Op ‘mijn parcours’ in Dubai was ik ziek, vandaag op ‘Diede’s parcours’ ging het redelijk, niet meer-niet minder.”

Om en om kiest het Rijnmonds stel een race uit die één van de twee op het lijf geschreven is. ,,Goed gezwommen, paar beginnersfoutjes wat betreft voeding, ook dat doen we samen. Beter dan Dubai in elk geval. Echter op de fiets niet kunnen doen, wat ik normaal zou kunnen, maar daar was het parcours ook niet naar. Vlakke parcoursen liggen me gewoon beter. Die ‘lichte mannen’ vlogen me links en rechts voorbij. Door de voedingsproblemen en te weinig energie sta je dan al snel 10-0 achter.”

Robert relativeert snel

Even later relativeert Robert zijn eerdere uitspraken al. ,,Het was geen perfecte dag, wel heel leuk om te racen en vooral samen met Diede. Dubai zou mijn wedstrijd worden, maar ik werd dis ziek. Gran Canaria op het lijf geschreven van Diede, zo kiezen we om en om wedstrijden uit. Als je dan ‘Flying Frodeno’ langs ziet komen is mijn eerste reactie: ik weet niet of ik ooit nog wel een wedstrijd ga doen. Maar het is bijzonder dat we dit soort races samen kunnen doen en er van leren. Topsport is keihard, maar ook mooi als je het kunt beleven zoals Diede en ik samen.”

Gelukkig. We waren even bang dat Robert het er voor komend seizoen bij zou laten. Maar hij komt terug, daartoe geïnspireerd door zijn lief en de hele entourage, die zulke Challenge of Ironman-races steeds weer uitstralen.

Om nog eens terug te kijken: de dertien minuten durende video van de organisatie van Challenge Mogan Gran Canaria.

Challenge Taiwan met zo’n 6000 deelnemers!

Vandaag opnieuw een Challenge race, maar dan in en rond de Taiwanese stad Taitung. De winnaar op de lange afstand was de Taiwanees Wang Chin Ching. Hij deed over de volledige afstand 9.19.35 uur. De halve triathlon werd gewonnen door Chang Chia Hao en Margaret Ko. De wedstrijd trok zo’n 6000 deelnemers over verschillende afstanden. Op de halve alleen al deden 2100 sportievelingen mee, grotendeels uit Taiwan zelf. Gigantische aantallen in een land waar de coronapandemie aan de basis stevig is aangepakt en daardoor een milder verloop kende dan omringende Aziatische landen. Taiwan werd door de Wereldgezondheidsorganisatie zelfs als ‘internationaal voorbeeld’ gesteld in de aanpak van de pandemie. De foto’s van de Challenge Taiwan bewijzen wat er eventueel op termijn ook bij ons weer zal kunnen.

 

 

Wim van den Broek

Wilde in 1983 iets anders dan alleen hard fietsen, stapte snel over op microfoons uittesten, één van de drijvende krachten achter één van de oudste triatlons: Oud-Gastel, figureert in misdaadseries en mag zich ridder zonder paard noemen.

Geef een reactie

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Meer informatie over hoe uw reactiegegevens worden verwerkt.