Richard Murray – mooie terugkeer! – en Rachel Klamer winnen Blue Lagoon Triathlon – No IM Nieuw-Zeeland – WTJ 2192

ZATERDAG – Wat een mooi begin van 2022 voor Richard Murray en Rachel Klamer. Ook al stond er nog niet veel op het spel, was het startveld niet mega-sterk: de overwinning voor het fijne Zuidafrikaans/Nederlandse koppel is gewoon een lekkere binnenkomer. Zeker voor Richard, die zich haast een jaar lang gedeisd moest houden en geen wedstrijden deed. Een streep door de rekening voor de Spelen in Tokyo derhalve en toen ook nog geen Mixed Relay voor zijn land.

Mooie dubbelslag voor Richard en Rachel

Afijn sportief zal Richard 2021 snel vergeten. Behalve dan eind van het jaar, de mooie huwelijksplechtigheid in het geboorteland van Richard. En natuurlijk de successen van zijn vrouw: vierde op de Spelen! De Blue Lagoon Triathlon in hert Zuidafrikaanse Mykanos Langebaan was een sprint afstand. Richard en Rachel waren een paar maatjes te groot voor de tegenstand. Junioren Jamie Muts en Zac Ellis kwamen nog wel als eersten uit het Lagoonblauwe water, bij het fietsen lag even Ellis op kop, maar denderde kort daarna wereldtopper Richard Murray voorbij. Toen op de 5 kilometer lopen Richard (18.12) en Rachel (19.48) ook nog eens de snelste twee looptijden realiseerden, had de jonge concurrentie het nakijken.

Richard finishte de sprint in 1.00.49. Hij wachtte bij de finish zijn vrouw Rachel op, die als tweede aankwam in 1.07.23. Zac Ellis mocht naast het echtpaar als derde op het overall podium staan. Vierde en daarmee derde man was Louis Terblanche. Herman de Vries was op een zesde plaats snelste master. Kelly van der Toorn was tien minuten na Rachel de tweede vrouw. Nummer drie volgde kort daarna Angeliq Coetzer.

Matt Trautmann snelste op standaard

Mooi podium ook op de standaard afstand. Oud-Almere winnaar Matt Trautman won. De nummer twee Bradley Weiss kennen we ook goed genoeg. Zijn dramatische verhaal van vorig jaar kennen we ook. Eerst zijn sterke debuut op de Ironman Zuid-Afrika (vijfde) en vervolgens de opkomst van de Omikron-variant in zijn land, waardoor hij niet mocht afreizen naar het WK XTerra op Maui. Nota bene als titelverdediger. Maar vandaag herpakte Bradley zich al weer. Een halve minuut zat er tussen beide toppers Matt en Bradley. Het brons ging verrassend naar Jandre Bezuidenhout, maar dat was al op 14 minuten achterstand. Raynard Tissink, die vroeger ook in ons land vaak wedstrijden deed, finishte als vierde en eerste master.

Bij de vrouwen minder bekende namen. De winst was voor Natia Gous in 2.16.10 uur, 22 minuten na winnaar Trautman. Vijf, respectievelijk zes minuten later volgden  Liza Visser en Christelle Hattingh als de nummers twee en drie. Mooi begin van het Zuidafrikaanse wedstrijdseizoen met over alle afstanden zo’n 800 (!) deelnemers.

Winterspelen

De successen op de Winterspelen komen ook TeamNL niet aangewaaid. Dat is maar goed ook, stel je voor dat het een automatisme zou zijn met alle schaatsmedailles voor ons kikkerlandje. We doen het goed hoor. Vijf keer goud met de dubbel van Irene Schouten, Irene Wust, Kjeld Nuis en gisteren Suzanne Schulting op de shorttrack erbij. Maar we kunnen ook verliezen. Zoals vanochtend op de 500 meter mannen, acht jaar terug nog gedomineerd door de Oranjes, nu waren we kansloos tegen de Aziaten. Zo blijft er altijd wat te wensen over. Onze zuiderburen bijvoorbeeld koesteren de ene bronzen medaille van shorttrackster Hanne Desmet. Het is pas de zevende Olympische medaille voor België op de Winterspelen sinds 1924! Slechts 1 keer werd goud behaald en daarvoor moeten we al terug naar 1948.

Daar staat misschien tegenover dat in tri- en duathlonsport de Belgische successen talrijker zijn. Hoewel op het moment supreme (de Olympische Spelen dus) stonden onze triatleten er echter zeker zo goed voor met de vierde plaatsen van Rachel Klamer en het Mixed Relay Team.

Holten Reunion-race

Terug naar onze sport. We waren de voorbije weken druk in de weer met oud-triatleten. Daar komen tal van mooie verhalen uit voort. Soms ook minder mooie, als de lichamelijke ongemakken waar we allemaal wel eens mee te maken krijgen, ter sprake komen. De komende tijd zullen we op onze socials regelmatig deelnemers aankondigen aan de ‘Wim van den Broek-serie’, maar ook triatleten die wel naar Holten komen, maar niet mee (kunnen) doen. Ook voor hen wordt een programma in elkaar gestoken. We hebben ook een eigen event-pagina aangemaakt op deze website en zullen dat ook op socials doen. Het vuurtje een beetje aanwakkeren voor wat een heel bijzonder weekend gaat worden. Martin den Otter, Europees kampioen triathlon 1988 beet vrijdag het spits af in de grote groep van tri-legendes.

Geen Ironman Nieuw-Zeeland

Mits de pandemie natuurlijk wil meewerken, want de opbeurende berichten in Europa worden aan de andere kant van de aardbol weer teniet gedaan. Zo heeft Ironman Nieuw-Zeeland toch de handdoek in de ring moeten werpen. Net als eerder dus Challenge Wanaka. De Ironman stond voor 5 maart op de kalender. Dat is te kort dag, gegeven de coronamaatregelen in het land. Challenge Wanaka zou trouwens volgende week al zijn. De Challenge Family heeft wel een alternatief gevonden later dit jaar: in Wales, waarbij ook het Verenigd Koninkrijk wordt bereikt door het van origine Nederlands hoofdkwartier.

Nieuw-Zeeland wist Covid-19 heel lang buiten de landsgrenzen te houden. Veel wedstrijden konden de afgelopen jaren daar wel doorgaan. Maar het betekent wel dat het virus daar in een later stadium alsnog toeslaat met de huidige annuleringen als gevolg. Braden Currie had er zijn titel willen verdedigen. Hij opteert nu voor de Coast To Coast-race in Nieuw-Zeeland. Daarover later meer. Ironman overweegt naar het weekend van 10 december uit te wijken zodat de hele in hetzelfde weekend valt als Ironman 70.3 in Taupo.