Alle feiten over de wereldkampioenschappen triathlon op een rij: alle kampioenen; meest succesvolle NLers; medailles en eerdere Abu Dhabi-races – WTJ 2687

WOENSDAG – De persconferentie van het WK in Abu Dhabi is achter de rug, de eerste gezamenlijke parcoursverkenningen gedaan en ook recreantenseries met veel UAE-triatleten stonden deze woensdag al op het menu. In de avonduren de landenparade en de openingsceremonie met speech van World Triathlon president Marisol Casado.

Morgen is het de beurt aan de paratriatleten in de ochtenduren. Daar kunnen mogelijk de eerste medailles voor Nederland al uit voort komen, dus we maken wellicht een mooie start. Dat we bij de elites nog niet zo heel vaak in de prijzen gevallen zijn is wel bekend. Maar als we er de medailles van de paratriatleten en agegroupers bij optellen dan komen we tussen 1989 (eerste echte WK Avignon) en 2021 (Edmonton) toch wel tot een mooie medaille-oogst van:

17 gouden, 23 zilveren en 14 bronzen medailles.

Het betreft dus de wereldkampioenschappen standaard en sprint triathlon, want die zijn voor de agegroupers sowieso altijd gekoppeld aan hetzelfde evenement. Als we terug gaan in de rijke geschiedenis van het WK kwart/Olympische/standaard afstand dan komen we eerst twee officieuze edities tegen en is natuurlijk het nog altijd memorabele WK in Avignon de basis waar de WK-historie begon. Een WK om nooit meer te vergeten inderdaad (zeker als je er bij geweest bent) met Mark Allen en Erin Baker als legendarische winnaars. In onderstaand overzicht noemen we alle wereldkampioenen (M/V) per jaar met direct daaronder de klassering van de beste Nederlander en Nederlandse.

1987 Perth (officieus): Richard Wells (Nzl) – Erin Baker (Nzl)
2.Rob Barel – geen F
1988 Kelowna (officieus): Mike Pigg (Vst) – Erin Baker (Nzl)
8.John Hellemans – geen F
1989 Avignon: Mark Allen (Vst) – Erin Baker (Nzl)
5.Rob Barel – 11.Thea Sybesma
1990 Orlando: Greg Welch (Aus) – Karen Smyers (Vst)
5.Rob Barel – 11.Thea Sybesma
1991 Gold Coast: Greg Stewart (Aus) –  J0-Anne Richie (Can)
62.Edwin van Dort – geen F
1992 Huntsville: Simon Lessing (Gbr) – Michellie Jones (Aus)
3.Rob Barel – 50. Inge Pool
1993 Manchester: Spencer Smith (Gbr) – Michellie Jones (Aus)
27.Dennis Looze – 22.Irma Heeren
1994 Wellington: Spencer Smith (Gbr) – Emma Carney (Aus)
6.Dennis Looze – 18.Irma Heeren
1995 Cancun: Simon Lessing (Gbr) – Karen Smyers (Vst)
39.Dennis Looze – 11.Wieke Hoogzaad
1996 Cleveland: Simon Lessing (Gbr) – Jackie Gallagher (Vst)
12.Dennis Looze – 17.Wieke Hoogzaad
1997 Perth: Chris McCormack (Aus) – Emma Carney (Aus)
18.Eric van der Linden – 17.Wieke Hoogzaad
1998 Lausanne: Simon Lessing (Gbr) – Joanne King (Aus)
18.Eric van der Linden – 11.Wieke Hoogzaad
1999 Montreal: Dimitri Gaag (Kaz) – Loretta Harrop (Aus)
36.Dennis Looze – 24.Ingrid van Lubek
2000 Perth: Olivier Marceau (Fra) – Nicole Hackett (Aus)
6.Eric van der Linden – 14.Wieke Hoogzaad
2001 Edmonton: Peter Robertson (Aus) – Siri Lindley (Vst)
geen M – 20.Wieke Hoogzaad
2002 Cancun: Ivan Rana (Spa) – Leanda Cave (Gbr)
36.Dennis Looze – 32.Ingrid van Lubek
2003 Queenstown: Peter Robertson (Aus) – Emma Snowsill (Aus)
40.Eric van der Linden – 19.Wieke Hoogzaad
2004 Funchal: Bevan Docherty (Nzl) – Sheila Taormina (Vst)
51.Eric van der Linden – 14.Wieke Hoogzaad
2005 Gamagori: Peter Robertson (Aus) – Emma Snowsill (Aus)
25.Raymond Lotz – geen F
2006 Lausanne: Tim Don (Gbr) – Emma Snowsill (Aus)
59.Sander Berk – 43.Wieke Hoogzaad
2007 Hamburg: Daniel Unger (Dui) – Vanessa Fernandes (Por)
29.Sander Berk – 22.Birgit Berk
2008 Vancouver: Javier Gomez (Spa) – Helen Jenkins (Gbr)
44.Sander Berk – 28.Lisa Mensink
2009 Gold Coast: Alistair Brownlee (Gbr) – Emma Moffatt (Aus)
54.Jan van Berkel – 54.Lisa Mensink
2010 Budapest: Javier Gomez (Spa) – Emma Moffatt (Aus)
52.Jan van Berkel – 34.Lisa Mensink
2011 Beijing: Alistair Brownlee (Gbr) – Helen Jenkins (Gbr)
70.Jan van Berkel – 22.Rachel Klamer
2012 Auckland: Jonathan Brownlee (Gbr) – Lisa Norden (Zwe)
148.Jan van Berkel – 14.Rachel Klamer
2013 Londen: Javier Gomez (Spa) – Non Stanford (Gbr)
50.Marco van der Stel – 12.Maaike Caelers
2014 Edmonton: Javier Gomez (Spa) – Gwen Jorgensen (Vst)
83.Marco van der Stel – 14.Rachel Klamer
2015 Chicago: Javier Gomez (Spa) – Gwen Jorgensen (Vst)
77.Marco van der Stel – 6.Rachel Klamer
2016 Cozumel: Mario Mola (Spa) – Flora Duffy (Ber)
64.Marco van der Stel – 11.Rachel Klamer
2017 Rotterdam: Mario Mola (Spa) – Flora Duffy (Ber)
57.Marco van der Stel – 8.Rachel Klamer
2018 Gold Coast: Mario Mola (Spa) – Vicky Holland (Gbr)
41.Marco van der Stel – 10.Rachel Klamer
2019 Lausanne: Vincent Luis (Fra) – Katie Zaferes (Vst)
60.Jorik van Egdom – 6.Rachel Klamer
2020 Hamburg: Vincent Luis (Fra) – Georgia Taylor-Brown (Gbr)
41.Marco van der Stel – 6.Maya Kingma
2021 Edmonton: Kristian Blummenfelt (Noo) – Flora Duffy (Ber)
geen F – 4.Maya Kingma

Javier de beste

Meest succesvolle triatleet is Javier Gomez met 5 wereldtitels, gevolgd door Simon Lessing (4), Peter Robertson (3), Marwio Mola (3), Alistair Brownlee (2) en Spencer Smith (2). Meest succesvolle triatlete zijn Flora Duffy en Emma Snowsill met elk 3 wereldtitels, gevolgd door Gwen Jorgensen (2), Helen Jenkins (2), Emma Moffatt (2), Emma Carney (2), Karen Smyers (2) en Michellie Jones (2). Zonder de eerste twee ‘proef-WK’s’ meetellen dan stond Erin Baker op 3 wereldtitels.

Marco en Wieke meest regelmatig op WK’s

Marco van der Stel was zeven keer ’s lands beste triatleet op het WK, gevolgd door Dennis Looze met zes en Eric van der Linden met vijf keer. Eenmalig stond een Nederlander bij de elites op het podium: Rob Barel haalde brons op het WK in 1992 in Huntsville, Canada.

Negen keer was Wieke Hoogzaad de beste Nederlandse, gevolgd door Rachel Klamer met acht keer. Het dichtst bij de wereldtitel kwam Maya Kingma, die vorig jaar vierde werd. Vier keer stond Rachel Klamer bij de bovenste tien op een WK, daarin is ze uniek. Zouden we het WK sprint voor elites er ook bij nemen, dan is Maaike Caelers de meeste succesvolle triatlete met een zilveren plak in 2012 Stockholm, kort na de Spelen van Londen.

Meest succesvolle Nederlander (elite/agegroup/para) is Jetze Plat met 5 wereldtitels: 2016, 2017, 2018, 2019 en 2021. Maar John Hellemans kwam zelfs tot zes wereldtitels, zij het dan niet altijd namens TeamNL (M40, 1994, 1996 en 1997; M45 1998 en 2000; M55 2012). Meest succesvolle triatlete qua wereldtitels is Marijke Zeekant met 3 wereldtitels (F50, 2007; F55 2013; F60 2017). Andere wereldtitels kwamen op naam van Aad van Loon (M45, 1992), , Terese van Lare (F60, 2010), Jony Heerink (F30, 2017), Sione Jongstra (F40, 2017 en 2019), Dick Benschop (M75, 2017), Edwin Ophof (M50, 2017), Rob Barel (M60, 2017), Hans van der Linden (M70, 2017).

Historie Abu Dhabi-races

De wedstrijden in Abu Dhabi zijn sinds 2015 internationaal, eerst World Triathlon Series, daarna World Triathlon Championship Series. Het moge duidelijk zijn dat het een wedstrijd is, die vooral Rachel erg goed lag/ligt. Een zege en drie keer top tien.

2015: Mario Mola (Spa) – Gwen Jorgensen (Vst)
geen M – 20.Rachel Klamer
2016: Mario Mola (Spa) – Jodie Stimpson (Gbr)
geen M – 22.Maaike Caelers
2017: Javier Gomez (Spa) – Andrea Hewitt (Nzl)
17.Marco van der Stel – 4.Rachel Klamer
2018: Henri Schoeman (Rsa) – Rachel Klamer (Ned)
30.Marco van der Stel – 1.Rachel Klamer
2019: Maria Mola (Spa) – Katie Zaferes (Vst)
23.Jorik van Egdom – 13.Rachel Klamer
2021: Jelle Geens (Bel) – Flora Duffy (Ber)
25.Menno Koolhaas – 9.Rachel Klamer

Kijken we naar het medailleklassement bij de elites standaard afstand (1989-2021) dan is Australie nog steeds het meest succesvol al is de absolute hegemonie al een tijdje voorbij. Spanje is de laatste 15 jaar sterk op komen zetten en GB presteert constant hoog. In totaal hebben 20 landen op een WK podium gestaan.

1.Australie 19-16-15
2.GB 16-8-7
3.Spanje 9-9-4
4.USA 8-9-13
5.Frankrijk 3-1-3
6.Bermuda 3-1-0
7.Nieuw-Zeeland 2-7-8
8.Canada 1-4-2
9.Duitsland 1-3-5
10.Portugal 1-2-0
11.Zweden 1-1-1
12.Kazachstan 1-0-1
Noorwegen 1-0-1
14.Zwitserland 0-2-2
15.Belgie 0-2-0
16.Denemarken 0-1-0
17.Brazilie 0-0-1
Japan 0-0-1
Nederland 0-0-1
Rusland 0-0-1