Vierde editie Clash Daytona gewonnen door revelatie Angelica Olmo en een revancherende Vincent Luis – WTJ 2703

VRIJDAG – Ze zijn beiden nog betrekkelijke nieuwkomers op de midden afstand, maar ze wonnen vanavond Nederlandse tijd wel een sterk bezette triathlon. Angelica Olmo en Vincent Luis mogen hun namen laten bijschrijven op de erelijst van de Clash Daytona. De naam Challenge is weliswaar verdwenen in de race, er is nog altijd wel een bondje tussen de beide C’s. Het evenement zit bovendien in het slotweekend van de Challenge Family World Bonus met ook de Braziliaanse race in Florianopolis nog zondag. Niek Heldoorn stond er na een goede races op Malta en Almere goed voor, werd ook uitgenodigd voor de Amerikaanse race maar besloot niet te gaan. Hij bouwt rustig aan het volgende seizoen in plaats van een snelle geldjacht. Sterke beslissing van de jonge atleet hoe verleidelijk een prijzenpot van 125.000 euro ook kan zijn.

Even de centen vergeten, het gaat de afgelopen dagen al genoeg over geld in de triathlonsport. De wedstrijd op en rond het circuit van Daytona was alleraardigst al blijft het toch moeilijk om er een sfeertje te scheppen in zo’n immens groot race-autostadion. De gekleurde stoeltjes suggereren misschien anders, maar alle publiek staat op het middenterrein. De vrouwen hadden eerst hun race, daarna volgden de mannen.

Afstanden lijken op 1/3e triathlon

Clash Daytona opende met 1600 meter zwemmen. Aan het eind van een seizoen ligt er voor triatleten uit het World Triathlon-circuit een mooie kans om zich eens op een wat langere afstand te wagen. Vincent Luis deed het vorig jaar, toen nog niet zo prominent, nu dus met een mooie zege. En Angelica Olmo was helemaal nog nooit gezien in een internationale halve. Maar de Italiaanse won wel.

Ook na het zwemmen een debutante op wat zo’n beetje een 1/3e triathlon bleek: de Belgische Valerie Barthelemy zwom zij aan zij met Sara Perez Sala. De ruim 60 kilometer aan rondjes op het ovaal van Daytona begon met het Spaanse/Belgische duo op kop en de Zwitserse Julie Derron daarachter. Haley Chura zwemt ook regelmatig in wedstrijden vooraan, nu kwam ze als vierde op het droge. Perez Sala ging er op de fiets meteen vandoor. Ze had wat recht te zetten na de ongelukkige valpartij vorig seizoen op hetzelfde parcours.

Sara Perez Sala sterk op de fiets

En dat deed ze dus ook, Eerst door afstand te nemen van Barthelemy. Vervolgens had ze vooral concurrentie van nog een debutante Sif Bendix Madsen, pas 21 lentes jong. De Deense naderde tot op 40 seconden. Achter haar was ook Angelica Olmo aan een sterk staaltje hardfietsen bezig: derde in T2 op een minuut van Perez Sala. Veilig terug stalde de Spaanse haar fietsen lag een mooie revanche-zege in het verschiet. Alleen rekenden de volgers en ook de Spaanse koploopster buiten de heel soepel lopende Olmo, deelneemster aan de Olympische Spelen van Tokyo waar ze overigens niet finishte.

Op het open terrein zagen de rivales elkaar continu. Voor de Italiaanse was Perez Sala dus een mooi mikpunt. Zes van de 13 kilometer lopen en het was gedaan met de winstkansen voor de Spaanse. Bij Sif Bendix Madsen was het kaarsje op, zij viel terug in het selecte deelnemersveld. Vooraan moest Angelica Olmo – vijf jaar geleden nog winnares in Weert – overigens wel door blijven rennen, want Perez Sala vond haar tweede adem en bleef de Italiaanse op geringe afstand volgen.

Aan de finish was het uiteindelijk slechts 28 seconden: 240.11 voor Olmo, 2.40.39 voor Perez Sala. Julie Derron uit Zwitserland scoorde het brons in 2.41.55 uur. Titelverdedigster Jackie Hering finisht op iets meer dan 2 minuten, vervolgens de Amerikaanse Haley Chura en de verrassende Kiadi Kivioja uit Estland. Madsen moest nog dik vijf minuten op de winnares toestaan en finisht als zevende. Barhelemy komt als achtste aan.

Mannenwedstrijd

Bij de mannen gaan na het snelle zwemonderdeel Vincent Luis, Henri Schoeman, Seth Rider, Matthew Sharpe en Braxton Bokos als eersten weg. Het is zo gepiept in de waterbak: na 20.18 minuten staan de Zuidafrikaan en Fransman al bij hun fietsen. Verstoppertje spelen is er op de fiets op het brede wegdek niet bij. Heimelijk stayeren dus feitelijk ook niet. Het hoge tempo op het race-asfalt gaat Bokos en Sharpe net even te hard. Vooraan blijft het Amerikaans/Frans/Zuidafrikaanse trio Rider, Luis en Schoeman over. In korte tijd ligt Sharpe al tamelijk ver achter.

De Brit Thomas Bishop haalt Sharpe weldra bij. Veel tijd om daarbij stil te staan heeft de nummer drie van Challenge Mallorca niet, hij trekt vol door op jacht naar de kopgroep van drie. Hij heeft een kilometer of acht nodig om de aansluiting te bewerkstelligen. Bishop laat het daar niet bij, hij trekt meteen over de kopgroep heen en is er vandoor. In het nog niet malse startveld met tal van grote namen mag Thomas Bishop zich de allerbeste fietser noemen. De andere fietsbeul in het veld is Andrew Starykowicz. De Amerikaanse stoemper is snel voorbij Luis, Schoeman en Rider die nog altijd bij elkaar hangen. 

Het lopen begint. Bishop als eerste, op ruim 1 minuut volgt Starky en 1.15 is de achterstand voor Rider en Luis, die verlost zijn van Schoeman. Thomas Bishop begint vol goede moed aan de 13 km. lopen. Het lijkt te doen, maar halfweg is het toch Vincent Luis, die langszij komt. Daarachter lijken alle deelnemers steeds dichter bijeen te lopen, hetgeen de zege voor oud-wereldkampioen Vincent Luis (nog een week geleden kreeg hij een opvolger in de vorm van Leo Bergere) allerminst definitief maakte.

De Portugees Joao Pereira heeft een verdrag gesloten met de Amerikaan Jason West. Samen rollen ze de ene na de andere op tot ze op een halve minuut van Vincent Luis op de plaatsen twee en drie lopen. Nog wat dichterbij de finishlijn nam Pereira afscheid van zijn strijdmakker West en ging alleen in de achtervolging. Het verschil was aan de straat niet meer dan 24 seconden, maar het was genoeg voor de 33-jarige Fransman om zijn eerste grote zege op – zeg maar – de middenafstand te scoren. Pereira dus tweede en Jason West na ruim 1 minuut op brons. De dapper Thomas Bishop bleef zodoende net buiten het podium. Vervolgens een gaatje naar de nummers vijf Matt Hanson, die Matthew Sharpe bij het lopen nog voorbij ging. Jonas Schomburg deed een prima race als zevende, waarna Jackson Saundry volgde. Moegestreden volgde smaakmaker Seth Rider als negende en de Mexicaan Rodriguez vervolmaakte de top tien.

Ongetwijfeld werd na afloop nagepraat over het verloop van de wedstrijd, maar beslist ook over de laatste perikelen in Ironman-land.

Wim van den Broek

Wilde in 1983 iets anders dan alleen hard fietsen, stapte snel over op microfoons uittesten, één van de drijvende krachten achter één van de oudste triatlons: Oud-Gastel, figureert in misdaadseries en mag zich ridder zonder paard noemen.

Geef een reactie

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Meer informatie over hoe uw reactiegegevens worden verwerkt.

nl_NL_formalDutch