WK duathlon Mixed Relay voor Italianen; Thomas/Karin wederom vierde; Powerman Alsdorf: Robert 5e, Marieke 4e – WTJ 2837

ZONDAG – De foto waarop Annemiek van Vleuten afgelopen week Siffan Hassan ontmoette was ter stimulans, maar eigenlijk hadden Thomas Cremers en Karin Nieuwenhuijsen die aanmoediging niet nodig. Op de tweede dag van het WK multisport stonden ze aan de start van het WK duathlon 2×2 mixed relay. De beide nummers tien van de individuele race zaterdag kwamen nu tot een uitstekende vierde plaats. Bovendien werd het eerste goud voor Oranje behaald. Monique Verschuure greep de wereldtitel F40.

Nederlands duo vierde, net als in 2022

Nederland presteerde hetzelfde als vorig jaar in Targu Mures, waar Daan de Groot en Ann Schoot Uiterkamp eveneens vierde werden. Ze deden het wel 1 plaatsje beter dan vorig jaar in het Amerikaanse Birmingham, waar Thomas samen met Ann Schoot Uiterkamp een vijfde plaats haalde. Het was de tweede keer dat dit WK-concept op het programma stond. World Games-winnaar Frankrijk was met wereldkampioen titelverdediger Belgie de grote favoriet, maar ze werden compleet verrast door de supersterke Italianen, vorig jaar zilver en op de World Games zelfs geen podiumplek.

 

het WK Duathlon 2×2 Mixed Relay stonden een kleine twintig landenteams aan de start, ieder bestaande uit twee atleten. Eerst gingen de mannen van start voor 2 kilometer hardlopen, 5 kilometer fietsen en nog eens 1 kilometer hardlopen en daarna volgden de vrouwen. Toen de vrouwen eenmaal terug waren, was het opnieuw de beurt aan de mannen en afsluitend moesten ook de vrouwen een tweede en laatste keer in actie komen.

Italianen verrassen

De combinatie bestond uit 2/5/1 km. en dan afgewisseld man/vrouw. Acht unieke landen deden mee, zeven landen vaardigden een tweede duo af en er waren twee juniorenduo’s. Bij de openingsrun waren het meteen Benjamin Choquert en de verrassende Samuele Angeline, die de forcing voerden. Ze kwamen niet echt weg, zodat een kopgroep van negen man op de fiets bijeen kwam. Vevolgens waren het wederom Choquert en Angeline, die wegliepen van de rest. Thomas wisselde als achtste, maar de verschillen waren nog zeer gering.

In de vrouwenheat was het niet Marion le Goff, die aanstalten maakte, maar routinier Giorgia Priarone, die al vele internationale en vooral Italiaanse titels op zak heeft, die tempo maakte en zich losweekte van de rest. Vrijwel net zo snel liep Karin Nieuwenhuijsen, die in no time de achtste positie inruilde voor top vijf en bij de volgende wissel zelfs als tweede aantikte bij Thomas met pal daarachter de Fransen en Belgen.

De spanning steeg al was het wonderlijk hoe sterk Samuele Angelini presteerde. Zaterdag nota bene nog 15e in de individuele race, maar nu vergrootte hij zijn voorsprong in een indrukwekkende solo terwijl achter hem Cremers, Choquert en Dely wel kop over kop in de achtervolging gingen. Bij slotrun kwamen de Fransman en Belg wel dichterbij Angelini, maar het leek voldoende voor Priarone om het winnend af te maken. Thomas volgde kort achter de topteams en liet Karin als vierde beginnen aan de laatste duathlon.

Kansen voor Karin/Oranje

Gezien de eerste duathlon van Karin lagen er nog volop kansen voor een podiumplaats, maar omdat ze geen aansluiting kreeg bij het achtervolgend duo Le Goff en Ricour was het lastig om weer zo’n jump naar voren te maken. De eerste wereldtitel voor Italie was daarmee een feit. Lieft 41 seconden voorsprong hadden Angelini en Priarone op de toch ook niet mals Fransen Choquert en Le Goff. Brons ging naar de wereldkampioenen van vorig jaar Dely en Ricour. Slechts 18 seconden scheidden Nederland van die bronzen medaille. Een compliment waard, want ‘we’ lieten de Spanjaarden (zonder Mola weliswaar), Japanners, Britten (zonder Pallant weliswaar) en Zwitsers in die volgorde achter ‘ons’.

Op het WK junioren ging de titel wel naar de Spanjaarden. Zodoende greep Pelayo Gonzalez Turrez ‘de dubbel’ dit weekend. Hij deed dat samen met de winnares van het brons zaterdag: Lucia Gracia Sancho. Zilver was voor de Italianen met Nicolo’ Astori en individueel wereldkampioene Noemi Bogiatto. Nederland had geen junioren gestuurd.

Wereldtitel voor Zeeuwse Monique

Groot succes eerder op de dag al voor de Zeeuwse Monique Verschuure. De atlete uit het Zeeuwse mosseldorp Yerseke, alwaar zij een goedlopend mosselrestaurant runt, was vele malen sterker dan de concurrentie. Na het lopen ging de Britse Sarah Attwood voorop. Een dikke halve minuut later volgde Verschuure als tweede F40. Op de fiets reed de pas tweedejaars duatlete echter royaal weg van haar Britse concurrente. Monique bouwde een voorsprong van wel zes minuten op. Attwood was ook in de slotrun de betere loopster, maar kreeg het gat nooit meer gedicht. Een ijzersterke zege voor deze 42-jarige laatbloeister met kinderen, een drukke baan en ook nog een groot sociaal leven (‘ik mag graag naar festivals gaan’). Winnende tijd: 2.07.45 uur, Attwood haalde zilver in 2.12.03. Van alle agegroupers haalde Monique Verschuure een zesde plaats. Iedereen voor haar was jonger. Voorts was er een tiende plaats voor Ruud van Herp in de M60.

Met een eerste gouden plak komt Nederland ook op een gedeelde 12e plaats de medaillespiegel binnen, die er na de 2e wedstrijddag als volgt uit ziet:

1.GB 30-17-23
2.Italie 6-6-1
3.Frankrijk 4-9-2
4.USA 4-4-3
5.Spanje 3-8-8
6.Portugal 3-3-2
7.Mexico 2-5-4
8.Polen 2-1-0
Zwitserland 2-1-0
10.Australie 1-1-2
11.Duitsland 1-0-1
12.Colombia 1-0-0
Denemarken 1-0-0
Nederland 1-0-0
Nieuw-Zeeland 1-0-0
16.Canada 0-2-4
17.Brazilie 0-1-1
Hongarije 0-1-1
Ierland 0-1-1
20.Zuid Afrika 0-1-0
21.Belgie 0-0-2
22.Japan 0-0-1

Powerman Alsdorf voor Hansen en Betz

Daarmee sluiten we het WK weer even af. Morgen gaat het verder met het WK aquathlon in Santa Eulalia, Ibiza. Hopelijk ook dan weer succesjes voor Oranje. Ietwat ongelukkig leek dit eerste WK-weekend samen te vallen met de eerste Powerman van het seizoen in het Duitse Alsdorf. Achteraf valt het mee. Lang niet alle duatleten trokken naar de Balearen omdat daar de sprint-race op het menu stond en Powerman steevast lange afstanden betreft. Het was de vijfde editie van deze wedstrijd, die in 2019 gewonnen werd door Daan de Groot, waarmee hij doorbrak.

Dit jaar ging de winst naar de Deen Simon Jorn Hansen. Hij won de race over 10/60/10 in 2.23.30 uur, een parcoursrecord. Na de eerste run had hij nog gezelschap van de Belg Sander Heemeryck en de Duitser Simon Huckestein. Bij het fietsen nam de Deen twee minuten voorsprong en in de slotrun was hij niet meer te stuiten, zodat zijn voorsprong uiteindelijk ruim drie minuten bedroeg. Pieters broer Sander Heemeryck liep naar een fraaie tweede plaats, Huckestein werd net als vorig jaar derde. Een sterk staalte Powerman leverde Robert de Korte. De EDO Sports-man staat niet te boek als Powerman/duathlonspecialist, maar in de Duitse wedstrijd werd hij sterk vijfde op 4,5 minuut van Hansen. Robert begon als zesde aan het fietsen, schoof plekje op en handhaafde zich keurig in de top vijf. Net voor hem zat nog de Belg – en veel grotere favoriet – Jan Petralia.

Robert vijfde, Marieke vierde

Robert nam de honneurs waar voor de afwezige titelverdedigster Diede Diederiks. Zijn partner is richting Ibiza voor het WK crossduathlon en de PTO Open Europe. Dit kon er niet meer bij. Dat bood wellicht kansen voor Marieke Brouwers, die vorig jaar derde werd. Dit keer stuitte de Brabantse op drie sterke Duitse vrouwen, die haar vooral op de fiets de baas waren. Marieke werd evenwel nog keurig vierde. De zege ging naar Maja Betz, met Merle Brunnee vijf minuten later als tweede. De Duitse trilogie was compleet met Hanah Arlom. Marieke kwam drie minuten tekort voor het podium. Ten opzichte van de winnares verloor ze ruim 8 minuten. Bij de agegroupers maakten Ralf Nieuwenhuizen (7e) en Emma Boertjes (2e) indruk.

ZONDAG 30 APRIL: POWERMAN ALSDORF (DUI)
M:
5.Robert de Korte
18.Ralf Nieuwenhuizen
46.Tim Christen
58.Jens de Kanter
123.Niels Ros
158.Erik Stam
163.Erwin van den Bosch
235.Martin van den Bosch
245.Ron Welters
268.Geery van Huisstede
V:
4.Marieke Brouwers
7.Emma Boertjes
17.Laura Kuiper
63.Marleen Stroomer

Geen zwemloop Kapelle

De enige Nederlandse wedstrijd, die op de kalender stond, was de zwemloop Kapelle. Opnieuw moest het evenement echter worden afgeblazen wegens te geringe belangstelling. Geen goede ontwikkeling. Wij blijven de Nederlandse tri/duatleten aanmoedigen om vooral ook de eigen Nederlandse wedstrijden niet te negeren. Alleen zo houden we een behoorlijke wedstrijdkalender over. Waarvan akte!

Wim van den Broek

Wilde in 1983 iets anders dan alleen hard fietsen, stapte snel over op microfoons uittesten, één van de drijvende krachten achter één van de oudste triatlons: Oud-Gastel, figureert in misdaadseries en mag zich ridder zonder paard noemen.

Geef een reactie

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Meer informatie over hoe uw reactiegegevens worden verwerkt.

nl_NL_formalDutch