Eind goed, al goed voor Jan Frodeno: magistraal sterk in Challenge Miami; Sanders en Kanute 2 en 3 – WTJ 1774

VRIJDAG – Dat de livestream van Challenge Miami nog voor de apotheose van de vrouwenrace, de camera’s op de zwemmende mannen richtte, werd de regisseur niet helemaal in dank afgenomen. Misschien valt het te begrijpen dat met de terugkeer van Jan Frodeno in competitie (na Hawaii 2019 geen wedstrijd meer gedaan) die keuze gemaakt werd, maar het was voor de volgers even gissen hoe het afliep met Jodie Stimpson, Lucy Charles en al die anderen.

Want eerlijk is braaf: ook de vrouwenwedstrijd mocht er absoluut wezen. Met wat ons betreft een schitterende outsidersrol voor Sara Perez Sala uit Spanje. Kwaliteiten heeft ze zeker, maar niemand had verwacht dat ze zo lang tot het einde mee zou strijden. Ze finishte kort achter Jackie Hering als vierde. Jammer, een podiumplaats had de meest strijdlustige deelneemster best verdiend.

Kanute op kop in het zwemwater

Goed, de mannen dan. Ben Kanute zwemt nog altijd OD-snel. Hij is ook vaak te vinden in de Offroad/XTerra-triathlons, maar dit werk kan ie ook aan. De korte zwemafstand (1,5 km) werd gevolgd door 60 kilometer fietsen, dat is dus 17 rondjes op het immens grote Speedway-autocircuit. Daarop wisselden de posities nogal. Frodo vormde snel een kopgroepje met Tim O’Donnell en Nick Kastelein, maar dat duo moest ook weer prompt lossen. Ook Kanute zakte terug.

Showtime met Starky ‘back on the track’

Halverwege het fietsonderdeel werd het ‘showtime’ voor fietsduivels als de Deen Magnus Ditlev en nog meer voor Andrew Starykowicz. We kennen allemaal het verhaal van de Amerikaanse snelheidsduivel, hij heeft z’n ‘ban’ uitgezeten en is nu weer volledig terug in competitie. Een getergd man telt altijd voor twee, dat Starky dus een staaltje hardfietsen liet zien op het ovaal was niet zo verwonderlijk. Knap trouwens hoe Ditlev en Frodeno aanklampten. Voornaamste slachtoffer van dit aanvallend trio was Lionel Sanders. De Canadees zwom lang niet slecht, maar snoepte fietsend maar weinig van zijn achterstand af.

In de tweede helft van het fietsen blijft het drietal elkaar opjagen in de hoop meer voorsprong te nemen op Rudy von Berg. De Amerikaan heeft enige Belgische roots. Zijn vader – baron Rodolphe von Berg – is er geboren. Ook senior deed en doet aan triathlon. Rudy’s vroegste herinnering aan triathlon is toen hij in 1998 als 5-jarig jochie zijn vader de master-categorie op Hawaii zag winnen.

Frodeno: slim als altijd op het vinkentouw

De tweede wissel wordt het eerst gedaan door Andrew Starykowicz. Dertien seconden later volgt Magnus Ditlev, maar Jan Frodeno heeft eigenlijk ook nauwelijks moeite gehad met het moordend tempo van de Amerikaan en de Deen. Hij volgt op 19 tellen. Het gat is er dan met Rudy von Berg en Tim O’Donnell op 1.20 en ook Ben Kanute stalt even later zijn bike. Andy Dreitz mag als tweede Duitser op een zevende plaats afstappen, maar moet wel 2 minuten brommen in de penalty box. Chris Liefferman en Lionel Sanders blijven ook nog binnen drie minuten afstand van de koploper. Tyler Butterfield niet, maar de Bermudaan maakt wel de top tien na zwemmen/fietsen compleet.

Frodo doet het weer; Sanders weergaloos 

De afsluitende 17 kilometer lopen dan. Heel even mogen Starky en Ditlev nog ruiken aan de koppositie, maar dan nadert de kaarsrechte krachtige tred van Jan Frodeno, dertien jaar geleden Olympisch kampioen en nog altijd dezelfde snelheid op dat beslissende onderdeel. 39 lentes jong, maar ongenaakbaar. Zijn voorsprong loopt snel op tot 1.20 op Ditlev en ruim twee minuten op Starykowicz. Als achtste is Lionel Sanders aan het loopnummer begonnen. The Colonel rolt de ene na de andere atleet op. Hij passeert Kanute, Leiferman en Von Berg en komt in het bereik van het podium. Met dien verstande dat Sanders niet noemenswaardig inloopt op Frodeno overigens.

De finale dan. Lionel Sanders maakt gehakt van Starykowicz en ook de arme Ditlev moet capituleren. En zo zijn de twee grote favorieten op papier ook de sterren in de praktijk. Jan Frodeno grijpt zijn eerste overwinning na 17 maanden zonder competitie. Maar het is duidelijk: de Duitser is bij lange na niet afgeschreven. De strijd om brons wordt vervolgens wel spannend. Eerst grijpt Chris Leifermann die positie en dan is er toch nog de snelste zwemmer van eerder die dag: Ben Kanute.

Aan de finish zien officials, organisatoren en pers een glorieuze Jan Frodeno. De gedroomde winnaar van deze ‘inaugurele’ Challenge Miami. Met zijn bekende gebukte gebaar grijpt Frodo het finishlint en is het kat in ’t bakkie. 2,5 minuut later is Lionel Sanders de nummer twee, gevolgd door Ben Kanute, Chris Leiferman en Rudy von Berg. De Belg Bart Aernouts weet zich niet te mengen in het strijdgewoel vooraan. Hij finisht als vijftiende.