Groot interview Kyra Meulenberg op weg naar haar eerste Ironman, zaterdag op Mallorca – WTJ 2049
WOENSDAG – In het korte, intensieve seizoen 2021 kwamen naast bekende triatletes als Sarissa de Vries en Evert Scheltinga ook steeds meer nieuwe namen bovendrijven. Marlene de Boer en Diede Diederiks bijvoorbeeld. En op de Ironman 70.3 was daar ineens Kyra Meulenberg. Ze won de race in Maastricht tot verrassing van velen. Maar Kyra is beslist geen eendagsvlieg, want kort daarna werd ze ook tweede op de Ironman 70.3 van Duisburg. Niet slecht voor een meisje dat in 2018 in deze sport begon met een tweede plaats op de Vrouwentriathlon. Komende zaterdag maakt Kyra haar debuut op de Ironman (van Mallorca). Hoogste tijd om haar – aan de hand van tien vragen – nader te leren kennen.
Hoi Kyra, we spreken je op het moment dat je al op Mallorca bent gearriveerd. Wat zijn je eerste indrukken van het eiland en heb je al iets van het aanstaande wedstrijdgebeuren gemerkt?
,,Nu het herfstweer in Nederland is aangebroken is het niet moeilijk om je draai te vinden op Mallorca. Het weer is erg aangenaam, zo rond de 23 graden met een strak blauwe lucht. En voor iemand die het altijd koud heeft, voelt dat wel goed, haha. Ik heb een paar korte loopjes gedaan over de boulevard waar ook de marathon van de Ironman zal plaatsvinden. En hoe dichter we bij de wedstrijd komen, hoe drukker het hier wordt en hoe meer gekke triatleten er te spotten zijn. Daarnaast heb ik ook een paar keer een duik genomen in de zee en de temperatuur voelt ook erg aangenaam. Open water zwemmen krijgt hier gelijk een andere definitie dan bij ons in Nederland waar de temperatuur ook steeds verder af nam. Ik denk dat het geen straf is om hier 3.8 km te mogen zwemmen. Natuurlijk moest ik ook kort even testen of mijn fiets de vliegreis goed had overleefd, maar gezien de taperperiode bleef het bij een kort rondje. De wegen waren zo breed, goed asfalt en mooi dat ik bijna in de verleiding kwam om nog een rondje te gaan. Gelukkig was ik zo verstandig om mijn enthousiasme te sparen voor zaterdag.”
Je oogt rondom wedstrijden altijd vrij ontspannen, heb je nooit last van wedstrijdspanning? En hoe schat je je kansen in of heb je geen weet van de tegenstand?
,,Wedstrijdspanning was er met name toen ik nog in Nederland was. Ik had mijn fiets nog nooit ingepakt en was bang dat dat niet goed zou komen. Gecombineerd met een drukke werkweek bracht dat wel wat spanning mee. Maar eenmaal gearriveerd in Mallorca ben ik eigenlijk wel gerustgesteld. Zo’n eerste Ironman zie ik als iets speciaals dus ik wil er vooral van genieten. Natuurlijk hoop je dan beter dan de rest (met name in mijn age group, want er starten ook een aantal pro’s die zeker wat te hoog gegrepen voor me zullen zijn) maar ik probeer me bezig te houden met mijn eigen race. Ik weet dat zwemmen me tijdsverlies zal opleveren maar ik hoop dat met hardlopen weer goed te maken. Daarnaast zie ik het een beetje als een werkdag (omdat het ongeveer net zolang duurt), die zijn ook vaak onvoorspelbaar. Dus je weet nooit wat er zal gebeuren, dat maakt het juist zo leuk, vind ik.”
We vielen een beetje met de deur in huis, even terug naar het begin. Want wie is Kyra Meulenberg eigenlijk? Voorafgaand aan Maastricht had ik je nog niet per se als winnares getipt namelijk.
,,Haha, dat had ik zelf ook niet want het is, zeker na een Corona jaar, dan toch maar de vraag waar je staat in een veld. Ik had er wel een beetje op gehoopt want ik wist dat het run-bike-run format me wel zou liggen. Met vrienden grapte ik een beetje over de ‘underdog’ positie maar als het dan ook nog uitkomt maakt dat het extra speciaal. Welnu, Kyra Meulenberg is een geboren Limburgse. Op 14 maart 1994 in Geleen om precies te zijn. Thuis was mijn vader in zijn jongere jaren een fanatiek judoka, dus dat kreeg ik mee van thuis. Voor mijn werk ben ik naar Utrecht verhuisd.”
Hoe kwam je in aanraking met triathlon en wat is je sportverleden?
,,In mijn jeugd deed ik fanatiek aan turnen en trampoline springen maar toen ik ging studeren in Utrecht ben ik daar mee gestopt. Ik ging hardlopen om mijn conditie te onderhouden en deed het met name voor de lol. Eigenlijk begon het in 2018 een beetje te kriebelen om eens triathlon te proberen. Ik ging steeds meer hardlopen en had wel al wat marathons gelopen. Alleen deed ik dit zonder plan of zonder coach en raakte ik altijd geblesseerd. Als ik iets wil dan ga ik er 100% voor dus ik maakte veel te veel kilometers en nam nooit rust. In 2017 liep ik Rotterdam Marathon in 3 uur en 9 minuten, dit kwam als een verrassing want ik verbeterde mijn PR met meer dan 30 minuten. Dit was tevens mijn tweede marathon en dit gaf me dus het gevoel dat duursport me wel lag. De combinatie van hardlopen met fietsen sprak me wel aan omdat ik dan meer kon trainen zonder iedere keer geblesseerd te raken. Dus ik kocht mijn eerste racefiets. Niet direct een triathlon fiets maar wel een prima wegfiets om mee te starten. Dat fietsen ging vrij snel wel aardig maar dat zwemmen was een groter obstakel. Als kind had ik al veel moeite met borstcrawl (verder dan zwemdimploma A kwam ik ook niet, haha) en heb ik het dus eigenlijk ook nooit goed geleerd. In 2018 besloot ik dus maar een borstcrawl cursus te nemen en hier heb ik de basis geleerd. Vrij snel schreef ik me in voor Ironman 70.3 Zell am See 2018 omdat het me zo’n mooie wedstrijd leek. Gezien mijn verleden met blessures besloot ik ook op zoek te gaan naar een coach. Want ik had geen idee hoe ik die wedstrijdvoorbereiding het beste ging aanpakken. Via de website van Ironman kwam ik terecht bij Lionel Wille (Ferrum Endurance) en voordat ik het wist ging ik aan de slag met een schema. Het was even zoeken naar de juiste belasting voor mijn lichaam en hoe mijn lichaam er op zou reageren. Maar daar vonden we al snel een goede weg in.”
In Zell am See was je in 2018 en 2019 al actief, in Kraichgau eveneens. Maar echt opvallen deed je daar nog niet. Volgens mij heb je in coronatijd niet stil gezeten, want dit seizoen draai je mee aan de top en ook in tijd ga je bijna een uur sneller dan in Oostenrijk destijds. Wat is er gebeurd of wat is jouw geheim?
,,Mijn eerste paar races deed ik nog op mijn wegfiets en moest ik nog erg wennen aan het triathlon geweld. Dat openwater zwemmen zag ik vaak als een uitdaging en het duurde even voor dat dit comfortabel voelde. Maar ondanks dat, vond ik de sport meteen al fantastisch. Hoe verder de afstand, hoe leuker ik het vond! Ik heb altijd even nodig om op gang te komen, dat is ook terug te zien aan mijn triathlon start. Iets dat begon als iets eenmaligs is nu een dagelijks onderdeel van mijn leven. Ik kan me een leven zonder triathlon niet meer voorstellen en het werkt echt verslavend! Ik haal ook zoveel plezier uit mijn trainingen en dat vind ik het belangrijkst. Wanneer je iets met veel plezier doet dan is het makkelijk vol te houden en komt de progressie wel vaak vanzelf. Dus gedurende Corona ben ik gewoon mijn ding blijven doen en hoofdzakelijk dat wat ik het liefste doe, fietsen en rennen. Zwemmen was, zoals bij iedereen bekend, wat lastiger dus daar hoop ik komende winter meer stappen mee te zetten. Daarnaast heb ik als valkuil om altijd te veel te willen doen. Dat was voor Lionel in het begin erg lastig maar onze samenwerking werkt erg goed. Ik volg nu eigenlijk altijd zijn plan waar ik daar in het begin nog wel moeite mee had. Ik denk dat vertrouwen in je coach belangrijk is en dat heb ik over de afgelopen jaren wel opgebouwd.”
Je bent goed in cijfertjes, dat verklaart je maatschappelijk carrière als Accounting Specialist en Fondsmanager hypotheken bij ASR Verzekeringen. Een verantwoordelijke baan lijkt me. Hoe combineer je dat alles met topsport?
,,Ik hou van cijfertjes en van data, denk zoals veel triatleten haha. Het combineren van werk en sport kent soms wat uitdagingen. Maar het feit dat a.s.r. plaats- en tijdsonafhankelijk werken nastreeft maakt dit wel makkelijker. En dit is tijdens Corona alleen maar versterkt. Ook vind ik mijn baan heel erg leuk waardoor het energie oplevert. De combinatie met sport werkt voor mij juist heel goed. Van nature heb ik best veel energie en een kantoorbaan is toch veel stilzitten. Het is voor mij (en soms ook voor mijn collega’s die soms gek worden van me worden omdat ik niet stil kan zitten) fijn om zowel voor als na werk lekker te kunnen sporten. Andersom werkt het voor mij ook goed om niet de hele dag met sport bezig te zijn. Ik hou ervan om lekker te puzzelen in Excel en ik vind het fijn dat de focus niet altijd ligt op sport. Uiteindelijk blijft planning en de juiste werk-privé balans het belangrijkst. In een maand- of kwartaalafsluiting kan ook mijn stresslevel hoog oplopen en dan pas ik daar samen met Lionel mijn training daar op aan.”
Twee sterke halve triathlons maken nog geen goede hele, dat weet je ongetwijfeld ook. Heb je de trainingsomvang dusdanig op kunnen voeren om ook hier goed beslagen ten ijs te komen?
,,Eigenlijk staat die Ironman al zolang op mijn bucketlist dat ik er al een hele tijd mee bezig ben. Ik wilde me na mijn eerste halve eigenlijk al direct inschrijven voor een hele. Maar ik kreeg het advies om hier wat langer mee te wachten zodat mijn lichaam wat meer gewend was aan de vele belasting (gezien mijn verleden met hardloopblessures) en ik wat meer race ervaring had op gedaan. Nu ben ik blij dat ik dat advies heb opgevolgd want mijn lichaam reageerde nu goed op trainingsweken van 15 tot 20 uur. Begin dit jaar stond oorspronkelijk Ironman Hamburg op de planning, die zoals bekend door Corona was verplaatst naar september (dit conflicteerde met mijn WK Ironman 70.3 kwalificatie) dus besloot ik me in te schrijven voor Ironman Waco op 23 oktober. Maar door het inreisverbod van de VS werd het WK 70.3 en Ironman Waco niet mogelijk. Ik moest opzoek naar een alternatief want in mijn ogen kon ik echt niet meer wachten tot 2022 om op die eerste hele afstand te starten. Gelukkig was Ironman Mallorca nog open en was deze slechts een week eerder dan Waco. Daarmee paste dit dus prima in mijn schema. Voor mij voelt het nu alsof ik dit al zolang wil dat ik er enorm naar uit kijk. Qua trainingsomvang en belasting vertrouw ik mijn coach en ga ik ervanuit dat ik er fysiek ook helemaal klaar voor ben.”
Mallorca is een Ironman en dus liggen er slots klaar voor Hawaii. Ultieme droom van elke triatleet hè. Hoop je je zaterdag al te kwalificeren?
,,Natuurlijk droom ik over Kona maar ik wil niet te hoge verwachtingen hebben tijdens mijn eerste Ironman. Ik wil er graag van genieten en dan zie ik wel of dit goed genoeg is voor Kona. Ik heb het immers nog nooit gedaan dus ik heb geen idee hoe mijn lichaam er op gaat reageren. Ik probeer te focussen op mijn eigen race en niet te veel te denken aan andere goede concurrenten in dezelfde age group. Daarnaast heb ik volgend jaar tijdens zowel Hamburg als Maastricht ook nog kansen. Dus als het nu niet lukt ga ik zeker in de winter hard werken om hopelijk volgend jaar een kwalificatie te bemachtigen.”
Marlene de Boer doet tot dusverre hooguit twee, drie wedstrijden per jaar. Jij bent ook best selectief in je wedstrijdkeuze. Is dat bewust of past het in je ontwikkeling? Over Marlene gesproken, de kans is groot dat zij volgend jaar als pro verder gaat. Bestaat de kans dat ook Kyra diezelfde stap ooit gaat maken?
,,Dit jaar is mijn wedstrijdkeuze dusdanig vaak veranderd (door Corona natuurlijk) dat het doen van meer wedstrijden me eerder meer stress opleverde dan plezier. Daar hebben we allemaal last van gehad. Voor mij lag de focus eigenlijk op het WK Ironman 70.3 en mijn eerste hele. Omdat beide wedstrijden oorspronkelijk in Amerika waren, was dit financieel ook al een uitdaging. Dus vandaar dat ik dit jaar selectief was. Volgend jaar hoop ik wel wat meer races te starten en heb ik al een mooie wedstrijdplanning gemaakt.”
,,Wat betreft Marlene, heel tof dat ze als pro gaat starten, en in tegenstelling tot haar moet ik nog flink wat stappen zetten met zwemmen. Het racen als pro lijkt me wel heel gaaf omdat je dan meer het idee hebt waar je concurrenten liggen in het veld. Dat vind ik met zo’n rolling start toch wat vervelend. Voor nu wil ik eerst zien hoe mijn eerste Ironman zal gaan want zoals je al zei, is een halve niet hetzelfde als een hele. En ik verwacht wel dat deze afstand mijn favoriet gaat worden, maar daar kan ik zondag pas echt uitspraken over doen. Dan zie ik daarna wel hoe mijn ontwikkeling volgend jaar als age grouper verloopt. Ik neem graag één stap tegelijk maar mocht ik ooit het niveau halen om te concurreren met de pro’s, dan zal ik die stap zeker overwegen.”
Zaterdag gaat het gebeuren. Je gaat er ongetwijfeld ook van genieten. Heb je naast triathlon en een drukke baan nog tijd voor andere dingen? Wat is het eerste wat je gaat doen na je finish trouwens?
,,Ik haal veel energie uit mijn baan en triathlon dus daarnaast heb ik niet veel andere hobby’s nodig. Al vind ik het natuurlijk leuk om tijd door te brengen met vrienden of mijn vriend. Dus hier geniet ik altijd extra van na een zware training. Genieten is voor zaterdag inderdaad wel het hoofddoel (naast finishen natuurlijk). Maar volgens mij is dat niet moeilijk op zo’n mooi eiland. Ik geniet nu al elke dag van mijn taper trainingen, die ik normaal erg vervelend vind haha. Dus ik kan niet wachten tot ik eindelijk los mag!
Na de finish ga ik als eerste m’n vrienden opzoeken die aan de start van de Ironman 70.3 staan en natuurlijk mijn vriend die me heel de dag gaat aanmoedigen. Want het is toch het mooiste om je eerste hele te doen met de juiste mensen om je heen. Hopelijk daarna ook een cocktail drinken, maar dat ligt er maar net aan hoe ik er aan toe ben haha. Ik heb me laten vertellen dat je daar na een Ironman geen zin meer in hebt dus wie weet….”
Kyra, dank je wel voor dit zo vrolijke gesprek. We wensen je ontzettend veel succes zaterdag en hoeven niet te zeggen dat je er vooral van moet genieten. Want dat was je toch al van plan!