Glazen bol: Winst Maya Kingma Leeds en ‘veranderingen bond’ zijn uitgekomen! – WTJ 2154

ZONDAG – In de zo snel veranderende wereld voorspellingen doen is best ingewikkeld. Het lijkt ook wel of de paragnosten en waarzeggers in deze wereld verdwenen zijn sinds de pandemie uitbrak. Eentje die niemand voorspelde, maar de wereld rigoureus deed veranderen. Misschien kunnen jullie je nog herinneren dat Wim aan het begin van 2021 een euvele poging deed vooruit te blikken op het sportjaar 2021.

Zo niet dan tref je hier het verhaal nog aan https://trikipedia.nl/?s=glazen+bol

Voorspellingen: eentje was juist Maya won Leeds!

Achteraf is het altijd makkelijk praten. Terugkijken op gebeurtenissen is nu eenmaal eenvoudiger dan vooruit. Ik voorspelde overigens al wel dat er misschien 5 procent van mijn voorspellingen uit zou komen. Toch waren er een paar opvallende treffers, waardoor ik mijn examen voor paragnost met een zesje heb weten te doorstaan.

De mooiste was natuurlijk deze: De resultaten zijn verbluffend al kregen we in de World Triathlon Series in Leeds begin juni natuurlijk al wel een indicatie dat het goed zou komen. Daar behaalde Maya haar eerste WTS-overwinning, die haar definitief het Tokyo-ticket bezorgde. 

De Spelen verliepen ietwat anders. Zonder publiek, dat hadden we goed. Maar de zesde plaats van Oranje op de Mixed Relay was gelukkig nog twee plaatsen te laag ingeschat. Ze werden vierde. De podia in de individuele races hadden we helemaal fout. Geen Vincent Luis-Alistair Brownlee (deed geeneens mee) en Marten van Riel. Bij de vrouwen zaten we er iets dichterbij, maar hielden we geen rekening met die dekselse Flora Duffy. Het zilver was wel voor Georgia Taylor-Brown en Rachel zat dichterbij het door ons voorspelde brons dan menigeen had verwacht. Rachel mocht echter weer niet de vlag op de sluitingsceremonie dragen.

De bond

Een opmerkelijke passage in de voorspellingen was deze. Bij de bond zijn ook veranderingen gaande. Er komen nieuwe mensen met frisse ideeën. We konden toen echter niet vermoeden dat het zo’n wending zou nemen als uiteindelijk gebeurde. Maar Wims glazen bol zag het toch zo slecht nog niet.

Sarissa veel beter dan die voorspelde 4e plek

Jetze Plat hadden we goed met zijn Olympische titels triathlon en handbiken. De medailles voor Geert en Margret bleven nog even in de kast. Nieuwe kansen in Parijs 2024. In eigen land hadden we het over het WK Almere, helaas nog zonder publiek in het finishgebied, dus geen ‘kolkende Esplanade’. En hoewel Hawaii inderdaad niet doorging, kozen de grote namen uit Duitsland en België toch voor alternatieve (Ironman-)races. Evert hadden we brons toegedicht, maar vierde in recordtijd was natuurlijk schitterend. En Sarissa hadden we in een ijzersterk veld juist vierde, maar zij verraste vriend en vijand met goud.

Andere wereldtitels gingen in Almere niet door, omdat het WK multisports in afgeslankte vorm is doorgegaan. Hawaii hadden we nu al Gustav Iden als winnaar, maar die moet daar dit jaar maar voor gaan. Hoewel zijn landgenoot Kristian Blummenfelt wellicht nog meer aanspraak maakt op die titel. De Rotterdamse NK-kampioenen waren Jorik en Maya (dus niet Youri en Rani), het NK sprint ging van Nijmegen naar Leiderdorp; gewonnen door Jorik en Rachel (niet Donald en Barbara). Tja en was het maar waar dat Blummenfelt ook in Hoorn kon meedoen. Nog geen pro’s dit jaar, dus andere uitslagen. Net als Maastricht. De Teamcompetities hadden het nog 1 jaartje moeilijk. En daarna komen er voorspellingen, waarvan iedereen wel wist dat ze niet uit zouden komen.

Goed. Doen we het nog een keertje? Het wordt weer een ander jaar met nieuwe kansen. In eigen land zien we op het EK in Almere waarschijnlijk toch weer Evert Scheltinga en Sarissa de Vries naar voren komen. De Ironman Maastricht dwingt alsnog pro-deelname af, waardoor Pieter Heemeryck en Laura Philipp de race naar hun hand zetten. De WK-series brengen Maya Kingma een podiumplaats (ze wordt tweede achter Flora Duffy). De mannenwinst gaat naar Jelle Geens, de eerste Belgische wereldtitel is daarmee een feit. In eigen land worden Mitch Kolkman en Robin Dreyling Nederlands sprintkampioenen en gaan Jorik van Egdom en Maya Kingma op herhaling op het NK Rotterdam. Het NK halve afstand Nieuwkoop gaat naar Menno Koolhaas en Marlene de Boer. Er staan meer races dan ooit op de vaderlandse kalender, de sport is weer springlevend.

En verder wordt het vooral een erg leuk jaar, waar het publiek eindelijk weer eens kan genieten van de prestaties. En een jaar waarin atleten onbekommerd – zonder druk van buitenaf – aan hun prestaties kunnen werken!! Dat laatste is niet zozeer een voorspelling maar vooral een grote wens.

Maak er allemaal een mooi jaar van!