Het formele feestje Global Triathlon Awards; Peter Fitzmeijers tweede in Tauranga Half; Louis Delahaya Duits bondscoach af – WTJ 2740

MAANDAG – Het NOS sportgala, de Oscar-uitreikingen en nu ook de Global Triathlon Awards. Het heeft kennelijk in een bloedserieuze sport als triathlon toch iets ongemakkelijks om van prijsuitreikingen in gala-sfeer een bruisend feest te maken. Ver voordat zulke mondiale bijeenkomsten op triathlonvlak werden gehouden, waren in ons eigen triathlonlandje aan het eind van het seizoen slotavondjes waar de prijzen van SPC en andere klassementen verdeeld werden. Buffetje erbij, paar sprekers, ongedwongen, laagdrempelig. De eerste jaren waren dat best flinke schrans- en braspartijen, naarmate de sport ging meetellen werden de avondjes formeler. Op enig moment was ik samen met Kees Jansma de presentator van een SPC-prijsuitreiking in Alphen aan den Rijn. Peter Zijerveld organiseerde e.e.a. namens de bond en plakte er de pakkende titel ‘Wie zei er ook weer dat een triatleet niet kan feesten?’  Het antwoord was die avond overduidelijk: nee, dat kunnen ze niet.

Breakthru of the year voor Sodaro klinkt beter

Een beetje vergelijkbaar moet het er bij de Global Triathlon Awards aan toe zijn gegaan, daar in dat luxeuze hotel in Nice. Genoeg grootheden bijeen op sportief en organisatorisch vlak, maar misschien niet met de juiste chemie. Afijn de prijzen zijn verdeeld. Gustav Iden en ‘Dame’ Flora Duffy gingen er met de hoofdprijzen vandoor. Rookie werd Chelsea Sodaro al had de Amerikaanse misschien beter de titel ‘Breakthru of the year’ kunnen krijgen. Nicola Spirig kreeg The Lifetime Kudos aan het slot van een indrukwekkende carriere. Zij waren overigens niet in Niee aanwezig. Van Nederlandse zijde was Maya Kimgma present.

De andere prijzen gingen Talbot Cox (Outstanding Contributor), Bob Babbitt (Lifetime Kudos as Contributor), FORM Smart Swim Goggles voor beste zwemproduct, Zwift Hub voor beste fiets product en LEVER System voor beste loopproduct. Het beste voedingsproduct kwam van Maurten Hydrogel en het meste tech product werd geleverd door Supersapiens. Het evenement werd voor het eerst gehouden, Het waren PTO, World Triathlon, Super League Triathlon, EKOI en Department 06 die hier de aanzet toegaven.

Nice was in elk geval verkend door veel triatleten die we in het tweede weekend van september terug zullen zien. Dat treft, want dan is Trikipedia er ook voor het WK Ironman! Niet om te feesten, maar om een ongetwijfeld waanzinnige race te aanschouwen.

Tauranga Half voor C & C (Currie en Clarke)

Een mooie race was afgelopen weekend ook de Nieuw-Zeelandse klassieker Tauranga in Port of Tauranga. Sinds 1990 behoort de wedstrijd al tot de top vijf van grootste triathlons in Nieuw-Zeeland. Nooit was er de behoefte aan te sluiten bij een label, hetgeen deze organisatie siert. En met ruim 500 deelnemers waaronder veel toppers ook niet nodig heeft. De race had een nieuw anti-stayer systeem als pilot: RaceRanger. Over de effecten daarvan hopen we later meer te vernemen.

De wedstrijd was in elk geval geslaagd en kreeg met Braden Currie en Rebecca Clarke mooie winnaars. Het was de vierde zege voor Currie in deze wedstrijd, het zal nog wel even duren vooraleer hij op gelijke voet met Cameron Brown komt. Het Nieuw-Zeelandse fenomeen won Tauranga immers maar liefst tien keer. Mooie troost voor Braden was wel dat hij het parcoursrecord van Kyle Smith overnam en bracht op 3.37.46 uur.

Moody abonnement op podium

De mannenrace ontpopte zich tot een boeiend duel tussen Currie en 2019-winnaar Mike Philips. Gelijktijdig uit het water, na 90 kilometer gelijktijd van de fiets, alleen de halve marathon van Currie ging bijna 3 minuten sneller dan Phillips. Jack Moody staat sinds 2019 onafgebroken op het podium zonder te winnen. De Kiwi werd nu derde. Overigens kon Port of Tauranga ook in de coronajaren steeds net doorgaan, al waren er dan geen buitenlandse deelnemers bij. Nu wel overigens, vier Nederlandse expats zelfs.

Ook Rebecca Clarke stond voor de vierde keer op het podium, waarvan de laatste twee jaar als winnares. Dit keer bleef ze Amelia Watkinson dik 2 minuten voor en vervolgens kwam Hannah Berry-Wells een halve minuut later het brons ophalen. Clarke zwom zoals altijd rap, liet zich bij het fietsen afzakken naar de derde plek met Wells en Watkinson voor zich, maar met haar 1.26-halve marathontijd stelde de Nieuw-Zeelandse weer orde op zaken. De aquabike-zeges gingen naar Michael Glynn en Kate Brown.

Peter opent druk seizoen met zilver M40

Zoals gezegd, vier ‘Nederlandse’ finishers. Nederlands weliswaar, maar ook al jaren wonend en werkend Down Under. Het leverde zelfs nog podiumplaatsen op. Zilver bijvoorbeeld voor Peter Fitzmeijers, die in de IM 70.3 Taupo nog gekweld werd door drie lekke banden.

Peter laat ons weten dat in Tauranga een mooie, maar ook warme dag was. ,,Tweede in mijn leeftijdsgroep, een seconde langzamer dan vorig jaar! Mooi evenement hier, heb ik nu 5 jaar achter elkaar gedaan, volgende stop Challenge Wanaka (waar ik Els Visser hoop te zien). Daarna Ironman New Zealand in Taupo. Verder dit jaar Ironman Hamburg, Challenge Budva en Ironman 70.3 Porec. Lekker druk jaar dus.”

ZATERDAG 21 JANUARI: TAURANGA HALF, PORT OF TAURANGA (NZL)
9.Jayden Kuijpers 3.54.42
17.Jake Hendrickx 4.07.01 (3e M35)
31.Peter Fitzweijers 4.21.07 (2e M40)
272.Andre Lodewijks 6.11.19 ((27e M55)

Louis Delahaye haakt af bij Oosterburen

En dan nog dit. De Duitse bond DTU heeft Thomas Moeller binnen gehaald als nieuwe hoofdcoach. Hij volgt Louis Delahaye op, die om persoonlijke redenen ontslag heeft genomen. Waarom dat laatste zo is, weten we nog niet. Hij blijft wel een adviserende rol houden voor het Duitse team, waarvan hoge verwachtingen zijn bij de komende Spelen in Parijs. Hieronder het bericht vanuit de DTU:

,,We zijn blij dat we Thomas Moeller hebben kunnen binnenhalen voor de functie van hoofdcoach. Hij heeft jarenlange expertise vanuit diverse functies in de DTU en kent de vereniging, vele sporters, maar ook de coaches in triatlon Duitsland dan ook zeer goed. Met het oog op het thuis-WK in Hamburg en de Olympische Spelen van 2024 zijn we ervan overtuigd dat we met deze interne herschikking en het huidige coachingsteam de best mogelijke ondersteuning kunnen bieden aan de atleten”, zegt Matthias Zöll, secretaris-generaal van de DTU. Thomas Moeller volgt Louis Delahaije op, die na een korte ambtstermijn om persoonlijke redenen ontslag nam. De Nederlander blijft de vereniging echter ondersteunen in een adviserende rol en selectief tijdens trainingskampen en wedstrijden. “Ik kan terugkijken op een korte maar spannende tijd als hoofdtrainer van DTU, waarin vanuit sportief oogpunt een zeer positieve trend is ontstaan. Daarom wil ik de federatie en vooral de atleten blijven ondersteunen door mijn werk als consultant, zodat ze hun en onze doelen in Parijs bereiken”, zegt Delahaije. “We bedanken Louis Delahaije voor zijn werk. Samen kunnen we terugkijken op een succesvol seizoen 2022 met een onverwacht aantal topplaatsen in de World Triathlon Championships Series en twee medailles op het EK thuis. Met zijn expertise, kalmte en voorzichtigheid heeft hij zeker zijn aandeel in de successen gehad”, vat Reinhold Häußlein, Vice President of Competitive Sports bij DTU, samen: “We zijn daarom blij dat hij bij ons blijft in een adviserende rol.”

 

Wim van den Broek

Wilde in 1983 iets anders dan alleen hard fietsen, stapte snel over op microfoons uittesten, één van de drijvende krachten achter één van de oudste triatlons: Oud-Gastel, figureert in misdaadseries en mag zich ridder zonder paard noemen.

Geef een reactie

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Meer informatie over hoe uw reactiegegevens worden verwerkt.

nl_NL_formalDutch